Και το όνομα αυτής ...

 

και το όνομα αυτής ...

Όταν έφτασαν εδώ οι παππούδες μας, εγκαταστάθηκαν πρόχειρα σε σκηνές που τους έδωσαν από τον εποικισμό, ενώ λίγο αργότερα τους έστειλαν ξυλεία και κεραμίδια για να φτιάξουν σπίτια. Πέτρες δεν υπήρχαν γύρω, έτσι έφτιαχναν πλιθιά (με χώμα, νερό και άχυρο) στο ρέμα, στην οδό Ειρήνης και μ' αυτά έφτιαξαν τα πρώτα σπίτια. 

Στον τόπο που εγκαταστάθηκαν θέλησαν να δώσουν το όνομα της παλιάς πατρίδας. Έτσι ονόμασαν την περιοχή Νέα Καλλίπολη, αφού οι περισσότεροι ήταν Καλλιπολίτες. Όμως τις επόμενες εβδομάδες ή και μήνες κατέφθαναν πρόσφυγες από την ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης και την Ερυθραία. Ήταν πολυπληθέστεροι από τους Καλλιπολίτες και υποστήριζαν το όνομα Νέα Σμύρνη. Δεν άργησε να φουντώσει ο καβγάς: Νέα Καλλίπολη ή Νέα Σμύρνη. Τη λύση φαίνεται να έδωσε ένας υπάλληλος του εποικισμού που πρότεινε το όνομα Περαία*. Τα τρία ονόματα μπήκαν σε κλήρωση και η μικρούλα, τότε, Αντιγόνη Κιρκμαλή τράβηξε τον κλήρο που έγραφε Περαία. Βέβαια κακές γλώσσες λέγανε ότι και οι 3 κλήροι Περαία έγραφαν...

 

 When our anchestors arrived here, they settled in makeshift tents, which were provided by the settlement authorities, and a little later they were sent timber and roof tiles to build houses. There were no stones around the area, so the refugees had to make abode bricks (plithia) themselves (with water, soil and straw) and with these they built the first houses.

The first inhabitants of Perea came from the peninsula of Kallipolis (Gelibolu). So, the people wanted to name the place "New Kallipoli." However, in the following weeks or even months, refugees were arriving from the wider region of Smyrna and Erythraia. Everyone wanted the name of the new place that would host them to remind them of their old homelands. It wasn't long before a dispute broke out: New Kallipoli or New Smyrna? (Perea, in ancient Greece was called the land opposite an island, or the opposite riverbank.) The solution seems to have come from a resettlement official who suggested the name "Perea." The three names were put into a draw, and little Antigone Kirkmali drew the lot that read "Perea." Of course, some claimed that all three lots had "Perea" written on them. 

Φώτα 1932. Η σκάλα της Περαίας. Η συγκοινωνία δια ξηράς γινόταν με τα ζώα και τα κάρα. Οι δρόμοι ήταν χωμάτινοι και τα αυτοκίνητα σπανιότατα. Οι άνθρωποι περνούσαν απέναντι, στη Θεσσαλονίκη με τα καΐκια. Αρχείο Ελένης Μαντζάρη

 

 *Το όνομα Περαία (χώρα) απαντάται συχνά στους αρχαίους χρόνους. Περιγράφει τον τόπο απ' όπου οι άνθρωποι περνούσαν με κάποιο πλεούμενο στην απέναντι στεριά. Το πέρασμα ουσιαστικά στην απέναντι στεριά (συνήθως νησί).  

περαῖος, -α, -ον (πέραν), αυτός που βρίσκεται στην άλλη πλευρά· ως ουσ. ἡπεραίη (ενν. γῆ, χῶρα), η απέναντη χώρα, η χώρα στην απέναντι όχθη του ποταμού, σε Στράβ.· ἡ περαῖα τῆς Βοιωτίης χώρης, το μέρος της Βοιωτίας που βρίσκεται απέναντι (από τη Χαλκίδα), σε Ηρόδ.· ἡ περαῖα τῶν Τενεδίων, η ακτή (της Ασίας) απέναντι από την Τένεδο, σε Στράβ.

Liddell & Scott, Λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας